Lucinda Brand deed zaterdag nadrukkelijk een gooi naar haar tweede opeenvolgende wereldtitel in het veld, maar moest aan de finish haar meerdere erkennen in Marianne Vos. Brand kon na afloop echter wel leven met een zilveren medaille. “Ik heb er alles aan gedaan. Ik kan mezelf niks verwijten”, citeert Sporza.

Brand en Vos vochten in Fayetteville een verbeten duel uit om de wereldtitel. De twee veldritkleppers gaven elkaar geen duimbreed toe en dus moest een sprint de nieuwe wereldkampioene aanwijzen. Daarin bleek Vos, niet voor het eerst dit seizoen, de beste. “We kennen elkaar supergoed en ze weet heel goed hoe ze het moet aanpakken. Dat weet ik ook. Maar ja, zij heeft een groot wapen wat ik niet heb”, aldus Brand.

Lange sprint 
Brand probeerde Vos onderweg wel kwijt te spelen, maar dat bleek een onmogelijke opgave op het snelle parcours van Fayetteville. In de laatste ronden kregen we dan ook steeds meer een tactisch gevecht. “Op een gegeven moment stonden we bijna stil. Toen dacht ik wel: als Marianne nu aanzet, heeft ze ook drie meter te pakken. Ik heb toen ook eieren voor mijn geld gekozen en geprobeerd een lange sprint van te maken.”

“Misschien dat ze dan plafonneert, maar er was geen houden aan. Het was soms wel hollen en stilstaan richting de finale. Er waren momenten dat we elkaar de kop wilden opdringen. Dan kom je in een wat lager tempo terecht, maar er is zeker wel hard gekoerst. Of ik gefrustreerd ben? Frustratie is niet het goede woord. Ik koers natuurlijk liever de hele tijd volle bak, maar dit hoort er ook bij. Dat weten we van elkaar. Ik heb er alles aan gedaan en ik heb verder een prachtig seizoen.”