Video Yves Lampaert hoopte vandaag in Gavere een gooi te doen naar een tweede opeenvolgende Belgische titel in het tijdrijden, maar moest na een spannende strijd zijn meerdere erkennen in ploegmaat Remco Evenepoel. “Ik geef de trui met liefde af aan Remco”, vertelde hij na afloop in gesprek met Sporza.

Een must have voor alle wielerfans! Met de Black Friday deal van RIDE Magazine haal je het ideale cadeautje voor de feestdagen in huis. Voor slechts € 13,95 ontvang je de najaars- en de winter-editie in jouw brievenbus. Dat betekent meer dan 300 pagina’s aan schitterende wielerverhalen. Wacht niet te lang, want OP=OP. Bestel nu jouw magazines en verzeker je van uren leesplezier.

Lampaert wist zijn jongere ploeggenoot wel flink uit te dagen op het vlakkere parcours in Gavere en omstreken. De 31-jarige West-Vlaming vertrok als een speer en noteerde na 5,8 kilometer zelfs de snelste tussentijd. “Direct stevig starten is altijd mijn tactiek, maar voor mijn gevoel was ik ça va vertrokken. Tot ik begon aan de tweede ronde. Ik voelde toen dat ik aan het verzwakken was.”

“Hoe langer de tijdrit, hoe beter Remco tot zijn recht komt. Het was vandaag vooral een gevecht met mezelf, zeker in vergelijking met vorig jaar. Dat heeft misschien ook wel te maken met parcourskennis. Ik had natuurlijk graag gewonnen, maar ik ben blij dat de trui in de ploeg blijft. Dit is de eerste keer dat Remco bij de profs een Belgische kampioenstrui mag aantrekken. Ik hoop dat hij ervan gaat genieten. Ik geef hem met plezier af.”

Lampaert, Evenepoel en Campenaerts op het podium – foto: Cor Vos

Victor Campenaerts (3e): “Blij met een podiumplek in eigen dorp”
“Als ik niet op het podium sta, zal ik teleurgesteld zijn.” Dat waren de woorden van Victor Campenaerts voor de tijdrit. De renner van Lotto Soudal slaagde er in ‘zijn’ Gavere weliswaar niet in om zich te mengen in de strijd om de tricolore trui, maar veroverde wel een bronzen medaille. “Remco en Yves kloppen was ook een utopie. Ik ging er wel voor, je moet ook hoge ambities hebben, maar ik ben blij met een podiumplek in eigen dorp.”

“Het was een heel mooi parcours, maar het was ook zeker niet makkelijk door de warmte. Het was vochtig en dus drukkend. Al is een tijdrit van boven de twintig minuten altijd een uitputtingsslag. Ik denk dat de beste heeft gewonnen”, is Campenaerts, in 2016 en 2018 nog de beste tijdrijder van België, realistisch.