Op zaterdag 27 juli start met de individuele tijdritten het wielerprogramma op de Olympische Spelen in Parijs. Voor het eerst is WielerFlits / RIDE Magazine geaccrediteerd op het grootste sportevenement en zal verslaggever/analist Raymond Kerckhoffs ter plekke zijn. Eerder deed hij al verslag van de Zomerspelen in Sydney, Athene, Peking, Londen en Rio de Janeiro. Met vijf verhalen van die Olympische Spelen tellen we af naar Parijs 2024. Vandaag: Athene 2004.

Met drie keer goud is ze de olympische koningin van Sydney 2000. Vier jaar later wacht Leontien Zijlaard-Van Moorsel de zware missie om als titelverdedigster opnieuw toe te slaan. Bij de voorlaatste passage van de finish gaat het in de wegwedstrijd echter mis.

‘La Van Moorsel’ toucheert na een ongelukkige blik achterwaarts het wiel van de Spaanse Eneritz Iturriaga. Een domme stuurfout waarna de fiets onder haar lijf vandaan slaat en zij onfortuinlijk met haar heup en hoofd op het asfalt tuimelt. Vervolgens rijdt de Zwitserse Nicole Brandli ook nog eens over haar heen. Dizzy van de klap én met zware kneuzingen over haar hele lichaam wordt ‘Tinus’ naar de olympische, medische zone afgevoerd.

Gelukkig is er alleen sprake van kneuzingen en geen botbreuken. Een etmaal later is ze alweer strijdvaardig: “Ik ga mijn carrière toch niet afsluiten via de achterdeur.” Ze kijkt dan alweer reikhalzend uit naar de olympische tijdrit. Het onderdeel waar ze zichzelf het meest kansrijk acht.

Twee dagen later wordt haar ongekende vechtersmentaliteit opnieuw beloond. Tijdrijden is pure zelfkastijding. Juist daarom vindt Van Moorsel dit onderdeel van de wielersport het mooist. Op het 24 kilometer lange traject is de Brabantse een klasse apart. Haar gemiddelde snelheid op het glooiende traject ligt met 46,165 kilometer per uur zelfs nog boven haar werelduurrecord dat ze vorig jaar september in Mexico-City naar 46,065 kilometer verbeterde.

De val van Leontien van Moorsel in Athene. Foto: Cor Vos

Vervolgens weet Van Moorsel ook nog brons op de drie kilometer achtervolging op de baan te veroveren, waarmee ze haar loopbaan met een nieuwe olympische medaille afsluit. Twee dagen na dit sluitstuk van haar carrière besluit ze samen met haar man Michael Zijlaard de drukte van de Griekse metropool te ontvluchten. Op uitnodiging van NOC*NSF-sponsor PON vertrekt ze twee dagen naar het witte eiland Mykonos om even bij te komen van alle inspanningen.

Privéjet
Ondergetekende krijgt toestemming om mee te gaan naar het idyllische strand van Aghios Ioannis. Vanaf het vliegveld van Athene vertrekken we met een privéjet naar Mykonos. Van daar uit gaan we naar het luxe vijfsterren resort Saint John. Op het kosmopolitische eiland, dat naar de zoon van koning Delos is genoemd, heeft de sportkoningin haar paradijs gevonden. Liggend op een strandbedje aan het zwembad met uitzicht op de Middellandse Zee voelt ze de jarenlange spanning uit haar lichaam vloeien. Ook zangeres Ilse de Lange geniet van het vakantiegevoel op deze schitterende plek.

Toch blijkt uit alles dat de sportvrouw niet meteen uit Van Moorsel verdwijnt. Waar de andere gasten zich tijdens de lunch verheerlijken aan verse kreeften en er alleen de beste Chablis en Margaux wordt geschonken, bestelt Van Moorsel louter een sandwich en een caloriearme cola light.

“Wanneer je je jarenlang alles ontzegd hebt, dan lukt het niet om ineens alles te eten. Met vet moet ik in het begin uitkijken. Al besef ik wel dat ik er beter uitzie wanneer mijn ‘toetje’ wat boller is. Dat ik nu kan eten wat ik wil, is voor mij een nieuw proces”, vertelt ze ter plekke.

Alle spanningen lijken vergeten. Al stortte ze twee dagen eerder na haar laatste wedstrijd in haar appartement in Olympic Village nog even in. Minutenlang huilde ze, waardoor alle opgekropte stress er ineens uitkwam.

Foto: Cor Vos

Op Mykonos zegt ze: “Niemand kan zich voorstellen welke druk er in zo’n weken voor de Olympische Spelen op je staat. Wat Pieter Hoogenband, Inge de Bruijn, Mark Huizinga, Anky en ik als titelverdedigers in deze dagen meemaken is ongekend. De hele wereld kijkt naar je en zelf leg je de lat ook immens hoog. De valpartij in de wegwedstrijd, het herstel, het afzien, de gouden medaille op de tijdrit en dan binnen twee dagen weer in actie komen op de baan. Wie maakt zoiets mee in één week? Je hebt het ene nog niet verwerkt of het andere komt er weer aan. Dinsdagavond kwam dat eruit. Ik wist me geen raad meer met mezelf. Ineens begon ik spontaan te huilen.”

Voldoening
Toch overheerst in de zon op het Griekse eiland vooral de voldoening. Vanaf haar achtste zat ‘Tinus’ op de fiets en in die 28-jarige loopbaan groeide ze uit tot de beste wielrenster aller tijden. “Ik besef eens temeer dat ik op een prachtige carrière kan terugkijken. Ik weet dat ik het fietsen ga missen, maar ik ben zo blij dat ik de druk kwijt ben. Natuurlijk gaat het wennen worden. Anderzijds merk ik nu reeds dat ik vaster slaap dan voorheen. Anders spookte het wielrennen iedere nacht door mijn hoofd. Dat heb ik waarschijnlijk al van me afgezet.”

Vervolgens maakt ze haar zoveelste duik in het zwembad. Met een gelukzalige glimlach komt ze weer uit het water. De voldoening van een ongekend mooie sportcarrière begint langzaam bij haar in te dalen.

Nog vier dagen tot de olympische tijdrit in Parijs 2024.

Geplaatst als onderdeel van: